Dikotomizatutako mundu batean dikotomizatutako erritual batek biziraun du. Egungo gizartearekin inolako antzik ez du, baina aldi berean, egungo gizartearen zuzeneko isla da Maskarada. Zibilizazioa eta basakeria aurrez aurre jartzea ez da kontu berria. Bi mundu, bi unibertso: garbia ala zikina, bertakoa ala kanpotarra, ordena ala anabasa, gorriak ala beltzak, ongia eta gaizkia, hegoa eta iparra, heriotza eta bizitza.

Maskaradak planteatzen duen mundu zibilizatua eta basatia izango da ikuskizunaren abiapuntua baina bertako pertsonaiak, unibertsoak eta giroak zehaztugabetzeko ariketa batean, ongia eta gaizkiaren tartea lanbrotzeko.

Lurralde ezezagun baten ezagutzan Aztoratzen gaituena baretzeko asmoz Iragana iraganean gera dadinLurra hil ez dadinAirea mugi dadinAlagera, libertatia, edertasuna

Dantzariak: Txingili?K taldea Koreografoa, eszena zuzendaria: Eneko Gil Koreografo laguntzailea: Catherine Arcanuthurry Musika, konpositoreak: Jeremy Garat, Oihan Oliarj-Ines Argiztapen diseinua: Ieltxu Ostolaza Jantziak: Owantshoozi Ekoizpena: Berritza Elkartea, Kukai Dantza Abesti sorkuntza: Jean-Louis, Pascale Aramburu Bidabe Soinua: Ieltxu OstolazaGrafismoa: Margita Queheille, Blü Lankia

Informazio gehiago: Iturritik Jaialdia (albistea)